BREZİLYA-RİO DE JANEİRO-SAO PAULO GÜNEY AMERİKA SEYAHATİ - 17

Seyahatin 17.Günü 04.02.2023 Cumartesi BREZİLYA - RİO DE JANEİRO - SUGAR LOAF

Bugün Güney Amerika seyahatimizin son günü. O nedenle bütün eşyalarımızı ve valizlerimizi dönüş yolculuğuna hazırlayarak otelden çıktık. Rio De Janeiro’da ki son günümüzü Pão de Açúcar – Sugar Loaf - Şeker Somunu - Şeker Dağı [1] isimleri ile anılan tepeye giderek geçireceğiz.

İsminin geldiği Şeker somunu, fotoğrafından da anlaşılacağı üzere granül ve küp şekerlerin kullanılmaya başlandığı 19. yüzyılın sonlarına kadar rafine şekerin üretildiği ve satıldığı olağan formmuş. Yuvarlak tepeli uzun bir külah, Karayipler ve Brezilya gibi şeker yetiştirilen bölgelerden ithal edilen zengin bir ham şeker olan koyu melasın rafine edilerek beyaz şekere dönüştürüldüğü bir sürecin son ürünüymüş.

Dağın altındaki Bondinho Pão de Açúcar – Şeker Dağı Teleferik istasyonundan Praia Vermelha- Red Beach – Kırmızı Plaj (Gün batımında, kuma yayılmış küçük granat kristalleri çok güzel bir kırmızımsı renk aldığından böyle anılıyormuş.) yönünde bakıldığında Praça General Tibúrcio – General Tiburcio [2] Parkı [3] görülüyor.

Parkta bir havuz ve havuzun bitiminde Mausoléu dos Heróis da Batalha de Laguna - Laguna Savaşı Kahramanları Anıt Mezarı [4] ve Monumento aos Mortos na Intentona Comunista -Komünist Amaçlı Saldırılarda Ölenler Anıtı [5] var. Hikayesini araştırınca çok ilginç konular ortaya çıktı. Aşağıdaki notlarda okuyabilirsiniz. Önceden São João Batista Mezarlığı'na gömülen kurbanlar, sanat dekoru tarzındaki bu anıta taşınmış. Ortada, kare şeklinde ki iki vazo ile çevrili bir sütun üzerinde, elinde defne çelengi olan Cumhuriyet figürü ayaklarının dibinde ise yaralı bir askerin bronz heykeli yer almakta.

Teleferik için sıra beklerken Morro da Babilônia çevre koruma alanı denen tepeye tırmanma eğitimi yapan dağcıları seyrettik. Sabah erkenden gitmemize rağmen dışarıda ki sıradan sonra binaya girip üst kata çıktık ve burada tekrar teleferiği bekledik. 65 kişi kapasiteli cam kabinli teleferik hattı ilk 1912 yılında İsviçre’liler tarafından inşa edilmiş en son 2008 yılında yenilenmiş.

Zirveye ulaşmak için iki istasyon var. İlk teleferik 600 m. uzunluğunda 220 m yüksekliğindeki Morro da Urca'ya çıkmakta ikinci teleferik ise 850 m. uzunluğunda 396 m. yüksekliğindeki Pão de Açúcar'a çıkıyor.

Urca tepesinde ikinci teleferiğe binmek için yürüyerek tropik bir ormanın içinden geçiyorsunuz. Bromelia [6] ve Ekmek ağacı (Artocarpus altilis) [7] gibi değişik bitkiler var. Ayrıca teleferiğin eski makinasının durduğu ve tarihini anlatan bir sergi salonu ve çeşitli alışveriş mağazaları var.

Ayrıca Árvore dos Desejos- Dilek Ağacı var. Birbirine yakın iki ağaç gövdesinin arasından geçip dilek tutuyorsun. İkinci teleferik girişinde solda bir büst var. Bu sistemin yönetiminde uzun yıllar çalışmış bir mühendis olan Cristóvão L. de Castro’nu [8] büstü imiş.

İkinci teleferiğe binince bir tarafta Cotunduba adası diğer tarafta Fortaleza de São João- Aziz John Kalesi Tarih Müzesi [9] gibi değişik yerleri yukarıdan görebiliyorsun.

Pao de Açucar’a ulaşınca da Rio’yu 360 derece açıyla görüyorsun. En tepede büyük çadır brandanın altında küçük küçük tezgahlarda muhtelif yiyecek, içecek ve hediyelik eşya satılıyor.

Binanın altındaki Sauer kuyumcusunda Rio’nun tropikal kuşlarının muhtelif değerli taşlardan yapılan heykelleri satılıyor. Kamera kaydından ikisinin fiyatını görebildim. Biri 57.400 B.Real – 225.000 TL diğeri 5.920 B.Reali yani 23.000 TL civarı. Biz dün akşam Copacabana plajındaki pazarda değersiz olanlarını 50 B.Realine 200 TL. 'ye gördük.

Uzaktan Fortaleza de Santa Cruz da Barra - Santa Cruz da Barra Kalesi’ni [10] gördüm.

Yine sola doğru dönünce Presidente Costa e Silva (Rio-Niterói) köprüsünü ve Rio De Janeiro Santos Dumont Havalimanı tekrar görmüş oldum.

Daha da devam edince Botafogo Beach ve Kurtarıcı İsa, iyice sola dönünce Duque de Caxias Kalesi [11] ve Copacabana Plajı gözüküyor.

Buraya bir daha mı geleceğiz düşüncesi ile bir sürü selfi çektim.

Morro da Urca'ya geri dönüp biraz da orada vakit geçirdik. Turdaki arkadaşların bir kısmı Havaianas, Pierim Rio gibi mağazalardan alışveriş yaptı, kimisi Carioca Bar Restoran veya ReidoMate sandviç dükkanın da 25,90 B.Reali’ne yani 100 TL’ye kralın en sevdiği sandviçlerden yedi. Ben fotoğraf çekmeye devam ettim. Sağ tarafta Urca plajı ve mahallesi gözüküyor.

Sanırım bir lisenin öğrencileri gezmeye gelmişlerdi. Kameraya çekiyorum diye bir sürü şirinlik yaptılar. Bu arada tepeden Helisight isimli gezi firmasının bir helikopteri havalandı. Buradan helikopter kiralayarak tepeden Rio’yu görmek mümkün.

Teleferikle aşağı inerken sağ tarafta aşağıda gözüken binalar Benjamin Constant Enstitüsü [12] ve Yer Bilimleri Müzesini [13] gözlemledim.

Aşağıya inip otobüse binip Sao Paulo yönünde dönüş yolculuğuna başladık. Yol üzerinde Admiral Tamandaré Anıtı [14], Osvaldo Cruz Anıtını [15], St. Therese kilisesi ve

Guanabara Sarayı [16], Fluminense Futbol Kulübü [17] ‘nün Estádio Presidente Manoel Schwartz [18] stadyumu, Santa Barbara tüneli, Santuário de N. Sra. de Salette Kilisesi, Sambódromo ve Brezilya Merkez Tren İstasyonunu tekrar görüp şehirler arası yola çıktık.

Yol üstündeki Resende şehrine yakın bir yerde durup Graal Embaixador isminde hem alışveriş yapabildiğin hem de açık büfe ve self servis yemek aldığın ve kilosu karşılığı ödeme yaptığın bir restoranda yemek yedik.

Ben Somon balığı, Salata, Coxinha (Koşinya) (İçli Köfte) ve Empanadas (Börek) aldım. Hepside çok güzeldi. 82,36 Brezilya reali ödedim. Kartıma 321 TL olarak yansımış.

Tekrar otobüse binip devam ettiğimizde Amerika Newyork’daki Özgürlük heykelinin küçük bir örneğinin önünde durduğu Havan Resende alışveriş merkezini gördük. Daha sonra yine kenarından geçtiğimiz Aparecida şehrinde uzaktan Aparecida Meryem Ana Bazilikasını [19] gördük. Yaklaşık 5,5 saatte Sao Paulo’ya ulaştık. İstanbul uçağımız 23:55’de idi. Havalimanında dinlenip sonrasında da rahat bir uçuşla 12 saat 35 dakikada 05.02.2023 tarihinde İstanbul’a dönmüş olduk. Böylece, güzel bir seyahat daha sağlıklı bir şekilde bitmiş oldu.

Notlar: Bilgiler www.wikipedia.org ‘dan alınmıştır.

[1] Sugarloaf Dağı (Portekizce: Pão de Açúcar) Brezilya'nın Rio de Janeiro kentinde, Guanabara Körfezi'nin ağzında, Atlas Okyanusu'na uzanan bir yarımada üzerinde yer alan bir zirvedir. Limanın 396 m üzerinde yükselen zirve, geleneksel konsantre rafine somun şekeri şekline benzerliği nedeniyle adlandırılmıştır. Teleferik ve şehrin ve ötesinin panoramik manzarasıyla dünya çapında tanınmaktadır. Dağ, Rio de Janeiro çevresindeki su kenarından doğrudan yükselen birkaç yekpare granit ve kuvars dağından biridir. Jeolojik olarak, inselberg olmayan bornhardtlar olarak bilinen dik kenarlı kaya çıkıntıları ailesinin bir parçası olarak kabul edilir. Dağ, 2006 yılında oluşturulan Sugarloaf Dağı ve Urca Tepesi Doğal Anıtı tarafından korunmaktadır. Bu anıt 2012 yılında UNESCO tarafından ilan edilen Dünya Miras Alanının bir parçası haline gelmiştir. Tarihçi Vieira Fazenda'ya göre Sugarloaf ismi, 16. yüzyılda Portekizlilerin Goa'yı fethinden sonra şeker ithalatı nedeniyle Brezilya'da şeker kamışı ticaretinin en parlak döneminde Portekizliler tarafından icat edilmiştir. Şeker blokları, gemilerle taşınmak üzere kilden yapılmış konik kalıplara yerleştiriliyordu. Zirvenin biçimi onlara ortaya çıkan meşhur "şeker yığını" şeklini hatırlattı ve bu lakap o zamandan beri bu tür oluşumlar için genel bir tanımlayıcı olarak genişletildi. Teleferik, Sugarloaf ve Morro da Urca zirveleri arasında 1.400 m boyunca her 20 dakikada bir 65 kişi kapasiteli cam duvarlı bir teleferik (bondinho veya daha resmi olarak teleférico) çalışmaktadır. Orijinal teleferik hattı 1912 yılında inşa edilmiş olup 1972-73 ve 2008 yıllarında yeniden inşa edilmiştir. Teleferik, Morro da Babilônia'nın tabanındaki bir yer istasyonundan Morro da Urca'ya ve oradan da Sugarloaf'un zirvesine çıkmaktadır. Zirveye ulaşmak için yolcular iki teleferik kullanmaktadır. Birincisi 220 m yüksekliğindeki daha kısa Morro da Urca'ya çıkmaktadır. İkinci araç ise Pão de Açúcar'a çıkmaktadır. İsviçre yapımı balon şeklindeki araçlar yolculara çevredeki şehrin 360° manzarasını sunmaktadır. Tırmanış baştan sona üç dakika sürmektedir.

Zaman Çizelgesi:

1907 - Brezilyalı mühendis Augusto Ferreira Ramos tepeleri havada bir yolla birbirine bağlama fikrini ortaya attı.

1910 - Aynı mühendis Sugar Loaf Derneği'ni kurdu ve aynı yıl çalışmalar başladı. Proje Almanya'da yaptırıldı ve Brezilyalı işçiler tarafından inşa edildi. Tüm parçalar dağlara tırmanarak ya da çelik kablolarla kaldırılarak taşındı.

1912 - Brezilya'da ilk ve dünya çapında bu türden üçüncü teleferiğin açılışı; ilk teleferikler kaplamalı ahşaptan yapılmış ve 61 yıl boyunca kullanılmıştır.

1973 - Mevcut vagon modelleri faaliyete geçirildi. Bu sayede taşıma kapasitesi neredeyse on kat arttı.

2009 - Halihazırda satın alınmış olan ve Kızıl plajın dibinde sergilenen yeni nesil teleferiklerin açılışı

2020 - Mart 2020'de kapandı & Ağustos 2020'de kısmen yeniden açıldı.

[2] Antônio Tibúrcio Ferreira de Sousa (1837 - 1885) Paraguay Savaşı'nda gösterdiği cesaretle ün yapmış Brezilyalı bir subaydı. Francisco Ferreira de Sousa ve Margarida Ferreira de Sousa'nın oğludur. 26 Haziran 1851'de, 14 yaşındayken, Ceará eyaletindeki Nossa Senhora da Assunção Kalesi'nde bulunan Yarım Piyade Taburu'nda gönüllü olarak yerini aldı. Ceará Ordusu'nun bir üyesiydi. Fortaleza'da meydancı olarak başlayıp 1852'de Rio de Janeiro'daki Mahkeme Deposu'na taşınarak yüksek askeri pozisyon ve görevlerde bulundu ve burada 1. Piyade Topçu Taburu'na dahil edildi. 1. Piyade Topçu Taburu'nun bir üyesiydi. 16 Şubat 1853'te Furriel'e ve aynı ayın 21'inde 2. Çavuşluğa terfi etti. 1856'da Harp Okulu'nda topçu kursu görmek üzere terhis edildi. 1857'de, 10 Aralık'ta Teğmenliğe terfi etti ve 3. Piyade Topçu Taburuna nakledildi. Kesin bilimlere eğilim göstererek, daha sonra okulda profesör olarak atandı ve burada fizik ve kimya dersleri verdi. Daha sonra Paraguay'a gitmek üzere öğretmenlik görevinden azledildi ve burada katıldığı savaşlarda zaferler kazanarak çeşitli nişanlar aldı. Üçlü İttifak Savaşı'nın patlak vermesiyle birlikte Topçu Üsteğmeni olarak cepheye gitti. Birkaç ay istihkâmda da savaştıktan sonra piyadeye geçti. Binbaşı olarak 16. Piyade Taburunun ve daha sonra Ceará Vatan Gönüllüleri Taburunun komutanı olarak, düşman karşısında gösterdiği cesaretten dolayı Yarbaylığa terfi ederek savaştaki en cesur ve yiğit liderlerden biri olarak ününü pekiştirmiştir. Savaş sonrası dönemde Amazonas Tahkimat Müfettişliği ve Piyade Okulu Komutanlığı gibi birçok önemli görevde bulundu. 1869'da 32 yaşındayken Ceará Gönüllülerinin 26. Taburunun komutanı oldu. Düşmana karşı birçok savaşta yer aldı. Aralarında birkaç savaşa katıldı: Corrientes'in İşgali, Riachuelo Deniz Savaşı, Cabrita Adası, Tuyuti, Peripebuy, Rojas, Estero Bellaco, Caraguatay, Campo Grande Savaşı vb. Doğu Seferi Madalyası, Şövalye rütbesinde Gül Nişanı ile onurlandırıldı ve Haç Nişanı ile ödüllendirildi. Savaş sonrası dönemde Amazonas Tahkimat Müfettişliği ve Porto Alegre'deki Piyade ve Süvari Okulu Komutanlığı gibi birçok önemli görevde bulunmuştur. Tuğgeneralliğe (şimdiki adıyla Tuğamiral) 43 yaşında terfi etti. Kölelik karşıtlığının tavizsiz bir destekçisi olarak Ceará senatörü seçilmek için başarısız bir girişimde bulundu. Her türlü insan köleliğine karşıydı. Brezilya Cumhuriyeti Ulusal Meclisi üyesiydi. 28 Mart 1885'te Tibúrcio, doğum yeri olan eyaletin başkenti Fortaleza'da öldü. Ulusal vatanseverliğin görkemli bir teyidi olan ünlü Ceará vatandaşının kaybından kaynaklanan derin üzüntünün bir işareti olarak tabutuna mezarlığa kadar büyük bir kalabalık eşlik etti. Ceará Ulusal Meclisi üyesiydi.

[3] Praça General Tibúrcio, Rio de Janeiro şehrinin Urca mahallesinde bulunan ve adını Paraguay Savaşı'nda profesör ve general olan Antônio Tibúrcio Ferreira de Souza'dan alan bir parktır. Askeri Mühendislik Enstitüsü (IME), Ordu Komuta ve Kurmay Okulu (ECEME), Deniz Harp Okulu (EGN), Sugar Loaf Teleferik istasyonu ve Komünist Niyetle Öldürülenler Anıtı ile çevrilidir. Meydanın içinde Laguna ve Dourados Kahramanları Anıtı göze çarpmaktadır. Meydanın önünde, şu anda Praia Vermelha Askeri Dairesi ve Gabriela Mistral Belediye Okulu tarafından işgal edilen iki kale ile çevrili Kızıl Plaj bulunmaktadır.

[4] Laguna ve Dourados Kahramanları Anıtı, Brezilya'nın Rio de Janeiro şehri ve eyaletinde, Urca mahallesi, Praia Vermelha plajındaki General Tibúrcio meydanında yer almaktadır. Anıt, Üçlü İttifak Savaşı bağlamında meydana gelen Retirada da Laguna ve Dourados Muharebesi olaylarının onuruna 15 Kasım 1941 tarihinde açılmıştır. Anıt, Brezilya'nın Rio de Janeiro şehri ve eyaletinde, Urca mahallesi, Praia Vermelha plajındaki General Tibúrcio meydanında yer almaktadır. Anıt fikri 1920 yılında ortaya çıktı. İlgilenen sanatçıların tasarımlarını sunmaları için bir yarışma düzenlendi; modellerini göndermek için 120 günleri vardı. Tasarımın açılışı 1941 yılında yapıldı. 1941'de açılışı yapılan proje Antonino Pinto de Mattos'a aittir ve eser Veritas et Labor olarak adlandırılmıştır. Curzio Zani, Calmon Barreto, Leão Veloso ve Adalberto de Matos gibi birçok sanatçı uygulamaya katılmıştır. Eserin açılışı Cumhurbaşkanı Getúlio Vargas tarafından Askeri Kolej, Askeri Polis ve İtfaiye de dahil olmak üzere askeri kurumların geçit töreni ile halka açık bir törenle yapılmıştır. Dönemin Bakanı Eurico Gaspar Dutra ve Askeri Evin Şefi General Francisco José Pinto da hazır bulundu. Binanın açılışı Cumhurbaşkanı Getúlio Vargas tarafından yapıldı. Bronz ve granitten inşa edilen anıtın çevresi 53 m. olup kaidesi beyaz granittendir. Kaide bronzdan yapılmıştır. Kaidenin ön planında granite işlenmiş çerçeveler içinde Teğmen Oliveira Melo'nun geri çekilişi, Coimbra Kalesi'ne saldırı, Alegre Savaşı ve Corumbá'nın geri alınışını tasvir eden bronz kabartmalar bulunmaktadır. Kaidenin yanlarında Albay Camisão'nun endişeli bir tavırla bir elinde kılıcı, diğer elinde bir kâğıt tutan gerçek boyutlu bronz heykelleri; Kılavuz Lopes, oturmuş, dalgın, eli çenesinde, diğer elinde bir kırbaç tutuyor; Teğmen Antônio João, savaşta düşecek biri pozisyonunda, darmadağınık, kını olmayan bir kılıç, yanında savaşın hiddetiyle kırılmış bir parça ile...Heykelin etrafı başka bir tarafta bronz bir halka ile çevrilidir. Başka bir seviyede, kaideyi çevreleyen bronz bir halka, Geri Çekilme'nin en dramatik sahnelerini kabartma olarak göstermektedir: Askerlerin bitkin bir halde, hastaları omuzlarında küfelerle taşıdıkları koleranın taşınması; yorgun öküzlerin yarı çıplak askerlerin yardımıyla arabaları çektiği topların kurtarılması; kolun başındaki komutanın sol elinde bir kağıt tuttuğu ve sağ kolunu kararlı bir tavırla uzatarak askerlere izlenecek yolu gösterdiği zorunlu yürüyüş. Başka bir seviyede yer alan yaklaşık iki m. uzunluğundaki alegorik figürler Vatan, Güç ve Tarihi sembolize etmektedir. Granit kaidenin üzerinde, yine granitten altı m. yüksekliğinde bir sütun yükselir ve tepesinde Zafer'i temsil eden bronz bir kanatlı kadın heykeli bulunur. Anıtın toplam yüksekliği 15 m. dir ve şehirdeki en heybetli heykel topluluklarından birini sunar. Anıt bir mahzenle tamamlanır. Eseri tamamlayan, anıtın dokuz basamak altındaki bir yeraltı mahzeninde Laguna ve Dourados kahramanlarının külleri saklanmaktadır: Albay Camisão, Guia Lopes ve Teğmen Antônio João'nun anıt mezarı.

[5] Komünist Niyet - Intentona Comunista, Getúlio Vargas'ı iktidardan uzaklaştırmak amacıyla 1935'te Komünist Parti tarafından düzenlenen bir ayaklanmaydı . Bu ayaklanma, o zamanlar federal başkent olan Rio de Janeiro'da, Natal'da (RN) ve Recife'de (PE) gerçekleşti. Luís Carlos Prestes, Moskova tarafından gönderilen bir Sovyet ajanı olan Olga Benário'nun desteğiyle girişimi yönetti . Federal birlikler tutuklanan komünistleri yendi. Vargas, 1937'de Estado Novo diktatörlüğünü ilan etmek için komünistlerle olan çatışmaların neden olduğu siyasi istikrarsızlığı kullandı. 1930'ların başında Almanya'da Adolf Hitler'in ve İtalya'da Benito Mussolini'nin iktidara gelmesiyle Avrupa hassas bir dönemden geçiyordu. Nazi-Faşizm ve Komünizmi içeren ideolojik tartışmalar şiddetli çatışmalarda somutlaştı. Bu çatışma Brezilya'ya ulaştı. Mart 1935'te, komünist yönelimli ve Luís Carlos Prestes liderliğindeki Aliança Nacional Libertadora (ANL) - Ulusal Kurtuluş İttifakı kuruldu . İttifakın temel amacı, ülkede Nazi-faşizmin ilerlemesini kontrol altına almak ve komünist idealleri yaymaktı. Faşist çizgiyi izleyen Plínio Salgado liderliğindeki Ação Integralista Brasileira, ANL ile çatıştı . Bu istikrarsızlık, Getúlio Vargas'ın bir darbe düzenlemesi ve 1937'de Estado Novo diktatörlüğü ilan etmesi için bir bahaneydi. ANL'nin üyeleri, 1930 Devrimi'nden bu yana Getúlio Vargas'ın izlediği yönden memnun olmayan ordu, komünistler ve işçi liderlerinden oluşuyordu. İttifak hızla yayıldı ve Brezilya'nın çeşitli bölgelerinde karargahlar kurdu. ANL, hükümete muhalefeti nedeniyle Temmuz 1935'te yasa dışı ilan edildi . Aynı yılın Ağustos ayında, Vargas'ı iktidardan devirmek ve Prestes komutasında yeni bir hükümet kurmak için silahlı bir ayaklanma örgütlenmesi başladı. İşçi liderlerinin hazırlanmasına katıldığı ve ANL'nin ülke geneline yayılmış çeşitli karargahları akılda tutularak ulusal topraklara yayılacağı için bu harekete halk desteği bekleniyordu. Komünist Niyet, 23 Kasım 1935'te Natal'da (RN) ve ertesi gün Recife'de (RN) patlak veren isyanla başladı. Ayaklanma 27 Kasım'da Rio de Janeiro'da başladı. İşçilerden destek bekleniyordu ama isyancılar Vargas hükümetine karşı bu savaşta yalnızdı. Komünist Niyetin ana hedefleri, Getúlio Vargas'ın iktidardan indirilmesi ve Luís Carlos Prestes liderliğinde yeni bir hükümetin uygulanmasıydı . Bu iktidarı silahla ele geçirme girişimi, Vargas'ın ANL'yi yasadışı ilan etmesine neden oldu. Umut Şövalyesi" olarak da bilinen Luís Carlos Prestes , 20. yüzyılda Brezilya'da komünizmin ana adıydı . Bir ordu subayıydı ve 1920'lerin askeri ayaklanmalarına aktif olarak katıldı.1924 Devrimi'nin São Paulo'daki yenilgisinden kısa bir süre sonra, Eski Cumhuriyet'in aşırılıklarını kınayan Brezilya'nın iç kesimlerini dolaşacak olan Coluna Prestes'i örgütledi . Sütun 1927'de sona erdi ve Prestes Bolivya'ya gitti. Bu dönemde Brezilya Komünist Partisi (PCB) sekreteri Astrogildo Pereira aracılığıyla komünizme katıldı . 1931'de Prestes, Vargas hükümetine karşı silahlı bir ayaklanma düzenleme talimatı almak üzere Moskova'ya davet edildi. İsyanı gerçekleştirmek için Prestes, bir Sovyet ajanı ve sevgilisi olan Olga Benário'nun desteğini aldı. Intentona'nın yenilgisiyle Prestes tutuklandı ve Yahudi olan Benário, Nazi Almanya'sına sürüldü. Intentona Comunista'nın katılımcıları, işçi sınıfının desteğini almayı umdular, ancak bu olmadı. Federal birlikler isyancıları yendi. Prestes tutuklandı ve Yahudi olan Olga Benário, Nazi Almanya'sına sürüldü. Bir toplama kampında gaz odasında öldü. Getúlio Vargas, toplum üzerinde daha fazla yürütme gücü kontrolünü haklı çıkarmak için bu çatışmaları hükümetine karşı kullandı. 1937'de hükümet, sözde komünistlerin iktidarı ele geçirme girişimi olan Cohen Planını kınadı. Yıllar sonra, bu planın yanlış olduğu gösterildi. Aynı yılın 10 Kasım'ında Vargas bir darbe düzenledi, Ulusal Kongre'yi kapattı, siyasi partileri kapattı, basını sansürledi ve cumhurbaşkanına geniş yetkiler veren yeni bir Anayasa kabul etti. Estado Novo diktatörlüğü başladı.

[6] Bromelia: Bromeliaceae familyasında yer alan tropikal bir Amerikan bitki cinsidir, ancak aynı familyadaki diğer cinslerin bitkileri genellikle aynı adla anılır. Çiçekleri çok derin bir kalikse sahiptir.

[7] Ekmek ağacı (Artocarpus altilis), ana vatanı Hint Okyanusu'nun doğusu ve Büyük Okyanus'un batısındaki adalar olan bir ağaçtır ve diğer tropik bölgelerde de yaygın olarak dikilmiştir. Dutgiller (Moraceae) familyasına dahil Artocarpus cinsinin bir üyesi olan bu bitkinin nişastaca zengin meyvesi, bitkinin yetiştirildiği tropik bölgelerin pek çoğu için başlıca gıda unsurudur.

Batı dünyasından biri tarafından ekmek ağacının ilk kez toplanması ve dağıtılması, 18. yüzyılın sonlarına doğru, Karayipler'deki Britanya kölelerine ucuz ve yüksek enerjili bir besin kaynağı bulmak üzere yola çıkan ve bitki örnekleri toplayan HMS Bounty'nin kaptanı Teğmen William Bligh ile olmuştur.

[8] Mühendis Cristóvão L. de Castro (1904-2002); 15 Nisan 1904'te Belo Horizonte, MG'de doğdu. 1928 yılında Rio de Janeiro'daki Polythecnica Okulu'ndan mühendislik dalında mezun oldu ve Makine disiplininde Mühendis Paulo de Frontin'in asistanlığını yaptı. 1930 yılında Companhia Caminho Aéreo'da Teknik Direktör olarak göreve başladı. Pão de Açúcar ve 1962'den 1999'a kadar da CEO'su olarak görev yaptı. 1972'de yeni bir sistemi hayata geçirdi. Onun yönetimi altında turizm kompleksi çok sayıda kültürel etkinliğe ev sahipliği yapar hale geldi.

[9] Fortaleza de São João - Aziz John Kalesi Tarih Müzesi : São Sebastião do Rio de Janeiro Şehri'nin 1565 yılında kurulduğu yer. İlkel São João Kalesi, bugün Denizcilik Okulu'nun bulunduğu Serigipe Adası'ndan Fransızları kovma misyonuyla gelen şehrin kurucusu Estácio de Sá tarafından inşa edilmiştir. Zaman içinde genişletilen ve yeniden modellenen gemi 1618 yılında hizmete girmiştir. Naiplik döneminde hizmet dışı bırakılan gemi, 1872 yılında Kral Pedro II'nin emriyle tamamen restore edilmiştir. Ülke tarihinin çeşitli bölümlerinde yer almış olan yapı, şu anda Ordu Beden Eğitimi Merkezi ve Harp Akademisine ev sahipliği yapmaktadır.

[10] Santa Cruz da Barra Kalesi, Guanabara Körfezi barının doğu tarafında, Brezilya'nın Rio de Janeiro eyaletindeki Niterói belediyesine bağlı Jurujuba mahallesinde yer almaktadır. São João Kalesi ve Tamandaré da Laje Kalesi ile beraber sömürge ve imparatorluk dönemlerinde Guanabara Körfezi girişinin, Rio de Janeiro şehri ve limanının ana savunma yapısıydı. Günümüzde de garnizon olarak kullanılmakta ve yaklaşık 45 dakika süren saatlik rehberli turlarla gezilmekte. 1. Ordu Tümeni'nin Topçu Tümeni'nin karargahıdır.

[11] Forte Duque de Caxias, Copacabana Plajı'nın doğu ucundaki Morro do Leme tepesinin zirvesinde yer almaktadır. Yol Morro de Leme'nin dibinde askeri bir alanın içinde başlar, bu da burayı yürüyüş yapmak veya koşmak için çok güvenli bir yer haline getirir. Zinde ve formda iseniz tepeye ve Forte Duque de Caxias'a 800 metrelik yürüyüş yirmi dakika sürmektedir. Parkur, bakımlı bir parke taşı yoludur ve bu da yürüyüşe daha az alışkın olanların Sugarloaf Dağı'nın neredeyse dokunacak kadar yakın göründüğü nefes kesici manzaraya ulaşmasını kolaylaştırır. Yol boyunca, İsa'nın Calvary'ye yürüdüğü yolu anmak için patika boyunca yerleştirilmiş on beş Haç İstasyonunu görebileceksiniz. Forte Duque de Caxias ilk olarak 1779 yılında Fort of the Guard olarak inşa edilmiştir. Bir gözetleme karakolu olarak orijinal Rio şehrinin savunma stratejisinin bir parçasıydı. Bugün hala var olan muhteşem bir taş kapıya sahiptir. Kale sadece 1823 yılında silahlarla donatılmış ve Temmuz 1922'de iki top atışının yemek salonlarının bir kısmını kırıp tahrip ettiği ve 1924'te isyancı São Paulo Zırhlısı ile bir çatışmaya girdiği zaman harekete geçmiştir. Forte Duque de Caxias adı Ağustos 1935'te Başkan Getulio Vargas tarafından verilmiş ve 1965 yılında devre dışı bırakılmıştır. Brezilya Ordusu'nun Personel Çalışmaları Merkezi, kaleyi şu anda özellikle insan davranışları alanında bir eğitim kurumu olarak kullanmaktadır.

[12] Instituto Benjamin Constant (IBC), Brezilya Eğitim Bakanlığı'nın bir parçasıdır ve görme engelliler için eğitim fırsatlarını teşvik etmekle görevlidir . Rio de Janeiro'nun Urca semtinde yer almaktadır. IBC, 1854'te imparatorluk kararnamesiyle kuruldu ve adını Brezilyalı asker ve entelektüel Benjamin Constant'tan alıyor. Eğitim ve savunuculuğun yanı sıra, bir braille baskı makinesine ev sahipliği yapar ve braille okuma ve yayınlama kursları sunar.

[13] Yer Bilimleri Müzesi ( Museu de Ciências da Terra ) Brezilya , Rio de Janeiro'da bulunan bir jeoloji müzesidir . Bina, 1908'de Brezilya Ulusal Sergisinin bir parçasıydı. Koleksiyonunda mineraller, fosiller ve jeolojik sergiler yer alıyor. Bina 1907'de Brezilya Ulusal Sergisi için inşa edildi ve kalıcı olması amaçlandı. Fuarda, Eyaletler Pavyonu idi.

[14] Joaquim Marques Lisboa, Tamandaré Markisi (1807 - 1897) Brezilya İmparatorluk Donanması'nın Brezilyalı amiraliydi. Hayatını Brezilya Donanması'na adamış, kuruluşundan Cumhuriyet Hükümeti'nin kendisine izin verdiği 1891 yılına kadar Brezilya Askeri ve Adalet Konseyi'nde, ardından Yüksek Askeri Mahkeme'de ömür boyu üyelik yapmıştır. Ulusal bir askeri kahraman olarak, sloganlarından biri şu olan Brezilya Donanması'nın hamisi konumundadır: "Biz Tamandaré'nin yenilmez Armada'sına aitiz". Doğum günü olan 13 Aralık, yirminci yüzyılın başlarında Brezilya'nın önde gelen donanma bakanlarından biri olan Amiral Alexandrino de Alencar tarafından 4 Eylül 1925'te ülkenin ulusal Denizciler Günü olarak seçilmiştir.

[15] Oswaldo Gonçalves Cruz, (1872 - 1917), Brezilyalı bir doktor, öncü bakteriyolog, epidemiyolog ve halk sağlığı görevlisi ve Oswaldo Cruz Enstitüsü'nün kurucusuydu. 1912'den 1917'deki ölümüne kadar Brezilya Edebiyat Akademisi'nin beşinci kürsüsüne sahipti.

[16] Guanabara Sarayı (eski adıyla Paço Isabel), aynı adı taşıyan eyaletin başkenti Rio de Janeiro'nun güney bölgesindeki Laranjeiras mahallesinde (bairro), Pinheiro Machado Caddesi (eski adıyla Guanabara Caddesi) üzerinde yer almaktadır. Rio de Janeiro Eyaleti hükümetinin resmi merkezidir. Aslen neoklasik özelliklerle inşa edilen yapının yapımına 1853 yılında Portekizli José Machado Coelho tarafından başlanmış ve 1860'lara kadar özel bir konut olarak kullanılmıştır. Bina 1864 yılında Brezilya imparatorluk ailesi tarafından satın alınmış ve daha sonra mimar José Maria Jacinto Rebelo tarafından yenilenerek Prenses Isabel ve kocası Eu Kontu'nun ikametgahı haline gelmiş ve Paço Isabel olarak anılmaya başlanmıştır. Cumhuriyetin ilan edildiği 1889 yılına kadar prenslere ait olan bina, bu tarihte cumhuriyetçi askeri hükümet tarafından el konularak Birliğe devredilmiş ve bugünkü adını almıştır. 1908 yılında Francisco Marcelino de Souza Aguiar tarafından gerçekleştirilen yeni bir renovasyonla sarayın dış cephesine eklektik özellikler kazandırılmıştır. Belçika Kralı Albert ve eşi Elisabeth'in ziyareti vesilesiyle 1920 yılında tekrar yenilenmiştir. Saray, Estado Novo (1937-1945) döneminde başkan Getúlio Vargas da dahil olmak üzere Brezilya'nın çeşitli başkanları tarafından resmi konut olarak kullanılmıştır. Saray, 1938 yılında Brezilya İntegralist Hareketi tarafından gerçekleştirilen darbe sırasında saldırıya uğramış; saldırganlar Özel Polis (Federal Bölge Sivil Polisinin bir bölümü) tarafından püskürtülmüş, bu tepki daha sonra Ordu tarafından takviye edilmiştir.

[17] Halk arasında Nense , Fluzão ve Flu takma adlarıyla anılan Fluminense Futbol Kulübü , Brezilya'nın Rio de Janeiro şehrinin Güney Bölgesi, Laranjeiras semtinde 1902’de kurulmuş çok sporlu ve kültürel bir dernektir . Ana faaliyet alanı futbol olan, sportif karakterli bir sivil toplum kuruluşudur. Rio de Janeiro'daki dört büyük kulüpten biri , Brezilya futbolunun on iki büyük kulübü arasında sahaya giren ve adında futbol kelimesini taşıyan ilk kulüp olan Fluminense, Brezilya'da eyalet şampiyonalarında en çok oynayan kulüp.

[18] Manoel Schwartz (1918 - 2003 ) 1980'lerde ve 1990'larda Fluminense Futbol Kulübü'ne iki kez başkanlık etmesiyle ünlenen Brezilyalı bir spor menajeriydi.

[19] Our Lady of Conception Aparecida Katedral Bazilikası Ulusal Tapınağı, aynı zamanda Our Lady Aparecida Ulusal Tapınağı olarak da bilinir, Brezilya'nın São Paulo eyaletinin iç kesimlerindeki Aparecida belediyesinde bulunan bir Katolik dini tapınağıdır. Brezilya'daki en büyük Katolik tapınağı ve Vatikan'daki Aziz Petrus Bazilikası'ndan daha küçük olan dünyanın ikinci büyük tapınağıdır. Vatikan Bazilikası bir katedral olmadığı için dünyanın en büyük katedralidir. Ayrıca tapınak boyunca 143.000 metrekareden fazla inşa edilmiş alanıyla ülkedeki en büyük dini alandır. Yapı 4 Temmuz 1980 tarihinde Papa John Paul II tarafından Brezilya'yı ilk kez ziyaret ettiğinde kutsanmıştır. 1984 yılında Brezilya Ulusal Piskoposlar Konferansı (CNBB) yeni bazilikayı Ulusal Tapınak statüsüne yükseltti. Şehrin merkezinde yer alan ve her ikisi de hacılar tarafından ziyaret edilen mevcut bazilika ile eski bazilikayı birbirine bağlayan "Passarela da Fé "ye erişimi olan bazilika üç papa tarafından ziyaret edilmiştir: John Paul II, Benedict XVI ve Francis. Kasım 2016'da Papa Francis'in kararnamesiyle bazilika, Guaratinguetá'daki Santo Antônio Kilisesi'nden devralınan bir unvanla Aparecida Başpiskoposluğu Kilise-Katedrali haysiyetine yükseltildi. Kutsal alan, Brezilya'nın her yerinden yılda yaklaşık 12 milyon hacı tarafından ziyaret edilmektedir.